09-07-2012
Door: AlekWyczynski
Blijf op de hoogte en volg Alek
09 Juli 2012 | Frankrijk, Signy-l'Abbaye
Na een voortreffelijke nachtrust en een dito ontbijt ben ik vanmorgen om 08.00 uur precies op pad gegaan. Daniël had aanvankelijk wel zin om samen met mij te lopen, doch hij had maximaal 20 km in gedachten terwijl ik ruim 30 km in de planning had. Op zo'n moment moet je realistisch zijn en elkaar in elkaars waarde laten. Toch alleen weer op pad dus en da's wel lekker ook. Het geeft toch de meeste vrijheid en flexibiliteit. Nu even niet weer door de natte en modderige bossen, maar gewoon over de doorgaande wegen.
Het voordeel daarvan is dat het lekker opschiet en je minder km's loopt dan over de "officiële pelgrimswegen". Het nadeel moet je op de koop toe nemen en dat is dat er relatief weinig te beleven valt behoudens af en toe een snoekduik maken voor een vrachtauto die de hele weg claimt en niet van zins is ook maar één milimeter uit te wijken. Ja, die heb je er ook bij en daar moet je voortdurend allert op zijn.
Ondanks de ietwat sombere weersverwachting was het uitmuntend wandelweer. Niet te warm of te koud en het bleef in ieder geval droog. De kilometers vlogen onder mijn schoenen en iets na tweeën bereikte ik Signy l'Abbaye. Meteen in het dorp maar inkopen gedaan bij een Carefour en vervolgens op zoek gegaan naar de Camping Municipal. Onderweg werd ik aangesproken door een Nederlandse medepelgrim, die , vanuit Nijmegen, al drie weken met z'n hond onderweg is naar Santiago. Hij stelde zich voor als Jeroen en we raakten in gesprek. Hij doet het met name rustig aan om zijn hond "Baba" niet te veel te belasten. Jeroen beschikt slechts over een beperkt budget en kookt steeds zelf. Mijn budget biedt wat meer flexibiliteit, vandaar dat ik in het plaatselijke restaurantje zit te wachten op het moment dat de keuken opengaat.
Om de tijd te doden zit ik maar aan een blonde Leffe. Voor diegene die nu bedenkelijk z'n wenkbrouwen optrekt heb ik een verhelderende mededeling; dit is bier en geen plaatselijke dame van bedenkelijk allooi.
Kunnen jullie je een beeld vormen van Bianca Castafiore? De Milanese nachtegaal uit de onvolprezen serie Kuifje van Hergé? Nou, zo'n soort madame runt hier de toko. De heeft een neus als een zinksnijder en ik ben ervan overtuigd dat ze onder de douche een sigaret kan roken. Het is alleen een beetje een chabby uitvoering van onze Bianca; ze zou eens goed in de teil moeten. Ook haar schort kan een wasbeurt goed gebruiken, want je hebt geen menukaart nodig om te zien wat er vandaag als Plat du Jour wordt geserveerd. Haar dochter heeft de pech te veel op haar moeder te lijken. Ze mishandeld luidruchtig het serviesgoed waarbij ze, zonder veel hoop op vaste verkering, op haar kauwgom kauwt alsof er iets dood moet. Ja, ja, er wordt wat afgeleden dames. C'est aussi la douce France.
Het voordeel daarvan is dat het lekker opschiet en je minder km's loopt dan over de "officiële pelgrimswegen". Het nadeel moet je op de koop toe nemen en dat is dat er relatief weinig te beleven valt behoudens af en toe een snoekduik maken voor een vrachtauto die de hele weg claimt en niet van zins is ook maar één milimeter uit te wijken. Ja, die heb je er ook bij en daar moet je voortdurend allert op zijn.
Ondanks de ietwat sombere weersverwachting was het uitmuntend wandelweer. Niet te warm of te koud en het bleef in ieder geval droog. De kilometers vlogen onder mijn schoenen en iets na tweeën bereikte ik Signy l'Abbaye. Meteen in het dorp maar inkopen gedaan bij een Carefour en vervolgens op zoek gegaan naar de Camping Municipal. Onderweg werd ik aangesproken door een Nederlandse medepelgrim, die , vanuit Nijmegen, al drie weken met z'n hond onderweg is naar Santiago. Hij stelde zich voor als Jeroen en we raakten in gesprek. Hij doet het met name rustig aan om zijn hond "Baba" niet te veel te belasten. Jeroen beschikt slechts over een beperkt budget en kookt steeds zelf. Mijn budget biedt wat meer flexibiliteit, vandaar dat ik in het plaatselijke restaurantje zit te wachten op het moment dat de keuken opengaat.
Om de tijd te doden zit ik maar aan een blonde Leffe. Voor diegene die nu bedenkelijk z'n wenkbrouwen optrekt heb ik een verhelderende mededeling; dit is bier en geen plaatselijke dame van bedenkelijk allooi.
Kunnen jullie je een beeld vormen van Bianca Castafiore? De Milanese nachtegaal uit de onvolprezen serie Kuifje van Hergé? Nou, zo'n soort madame runt hier de toko. De heeft een neus als een zinksnijder en ik ben ervan overtuigd dat ze onder de douche een sigaret kan roken. Het is alleen een beetje een chabby uitvoering van onze Bianca; ze zou eens goed in de teil moeten. Ook haar schort kan een wasbeurt goed gebruiken, want je hebt geen menukaart nodig om te zien wat er vandaag als Plat du Jour wordt geserveerd. Haar dochter heeft de pech te veel op haar moeder te lijken. Ze mishandeld luidruchtig het serviesgoed waarbij ze, zonder veel hoop op vaste verkering, op haar kauwgom kauwt alsof er iets dood moet. Ja, ja, er wordt wat afgeleden dames. C'est aussi la douce France.
-
09 Juli 2012 - 17:26
Anneke:
Hihi, leuk verhaal weer. Aan het schrijven is ook te merken hoe je dag verlopen is in gevoel. Vandaag dus vrolijk en optimistisch. Btw, je komt wel veel pelgrims tegen. Enjoy brother. XXXX -
09 Juli 2012 - 17:31
Peter:
Ik ben wel jaloers. In Lienden hebben we geen blonde Leffe. Bij nader inzien had ik toch wel mee willen lopen. Nu moeten we met de auto op vakantie. Da's wel naar.
Veel plezier verder, maat, je bent er bijna. Nog maar één grens te passeren. -
09 Juli 2012 - 20:42
Kaja:
fijn dat alles zo goed verloopt ,das genieten.nou dat doe ik ook van je verhalen. -
10 Juli 2012 - 07:07
Ad:
Hallo, Alek.
Stefan en Jessica zijn getrouwd en wij zijn weer bijgekomen van de bruiloft. Een geweldig feest is het geweest. Ondertussen ben jij al weer een dag of vier verder. Wat een belevenissen. Wij hadden jou gezicht wel willen zien, oog in oog met die zwijnen.
Waarschijnlijk zal je zoiets nog vaker beleven. Enne, die medepelgrims leiden ongetwijfeld tot aardige gesprekken, in elk geval gesprekken in je eigen taal.
Vanavond een "prettige oudjaarsavond".
Buen Camino. -
10 Juli 2012 - 07:31
Rob Luijken 7-9:
Ik merk dat je steevast licht euforisch wordt als je geheel onverwacht op de route wordt geconfronteerd met vrouwelijk schoon. Van Frau Everzwijn tot Bianca Castafiore, op treffende wijze weet je ze direct te onderwerpen aan een diepgaande analyse. Een blonde Leffe vertroebeld misschien de blik maar het neusje van de zalm herken je direct, al blijft het een gok! Een voor jou karakteristieke pennevrucht is dan snel geboren.
Het beeld van swaffelende pelgrims die hun verregende kwast droogslaan op de toog is misschien wat ver gezocht maar de onthoudingverschijnselen lijken gevoelsmatig van invloed.
Sowieso lijkt het me dat er minder vrouwen een pelgrimage lopen (pelgrima's?). Het ontberen van enige luxe, beperkte hygiene zullen waaschijnlijk van doorslaggevend belang zijn. Het wild plassen of wildplassen in de vrije natuur als verheffende trap van sanitair ontspannen blijft toch een mannending. :-)
-
11 Juli 2012 - 16:18
Dorien:
Proost Alek, PROFICIAT nog vele mooie jaren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
