20-07-2012
Door: AlekWyczynski
Blijf op de hoogte en volg Alek
20 Juli 2012 | Frankrijk, Bar-sur-Seine
Even een paar zaken verhelderen. In La Villeneuve-au-Chêne hebben ze wel degelijk een bakker. Ook een kerk, want ik werd vanmorgen keurig om 07.00 uur gewekt door de kerkklok. De uitstekende Chambres et Tables d'Hôtes heet inderdaad La Renouillère en wordt gedreven door Mme Edwige Prevot. Echt een aanrader voor wie ooit nog eens in deze contreien verzeild raakt. Voorts heb ik gisteren in mijn euforie verzuimd te vertellen dat ook een prachtig plateau fromage deel uitmaakte van deze wel zeer copieuze maaltijd. Ook het 'petit dejeuner' (ontbijt) loog er niet om. Rond de klok van negen stapte ik voldaan een vervelende drizzle in....
Na een kwartier ging de motregen over in echte regen. Rugzak af, regenpak aan, rugzak om en maar weer verder. Na ongeveer anderhalf uur zweten in mijn regenpak ging de regen weer over in motregen en heb ik vice versa mijn regenkleding weer uitgetrokken. Mijn ervaring is dat motregen, mits niet te heftig, heel goed door je lichaamswarmte opdroogt.
Het eigenaardige aan deze streek is dat er in de verre omtrek geen campings zijn. Een pelgrim wordt genoodzaakt gebruik te maken van hotels, gîtes of chambres d'hôtes. De plaatselijke VVV of gemeente-ambtenaren wijzen pelgrims door naar deze bestaande voorzieningen en bieden geen speciale gelegenheid voor pelgrims aan, zoals andere gemeenten wel doen. Een laatste optie is wild camperen en aangezien Frankrijk een van de heel weinige landen is waar wild camperen is toegestaan (mits toestemming is verkregen van de eigenaar van de grond), wordt hier dankbaar gebruik van gemaakt.
Ook ik was voornemens om ergens aan de Seine mijn tentje op te zetten, doch van het vooruitzicht met mijn natte kleding in een nat bos in een natte tent te gaan zitten kniezen werd ik niet bepaald vrolijk.
Nu zijn er lieden die menen dat een pelgrimage synoniem is aan boetedoening. Jazeker, in een ver verleden werd een pelgrimage soms als straf door de kerkelijke macht opgelegd. Iemand die zich binnen de samenleving had misdragen moest daar een poosje uit worden verwijderd. Gevangenneming was meer iets voor de wereldlijke macht, doch ook deze straf kan worden gezien als vergelding, ofwel boetedoening.
Heden ten dage is de kerkelijke macht flink beperkt. Pelgrims gaan vrijwillig op weg naar Santiago, Rome, Jeruzalem, Mekka, et cetera. Het aspect van boetedoening is niet meer van toepassing. Dit neemt niet weg dat een pelgrimage louterend kan werken en niet zelden kan leiden tot verhelderende inzichten. Zo ben ik onlangs tot het verhelderend inzicht gekomen dat ik niets op mijn kerfstok heb waarvoor ik me zou moeten schamen danwel waarvoor ik boetedoening zou moeten doen. Daarom heb ik, zonder enige gewetenswroeging, vandaag lachend ingecheckt in Hotel Du Commerce in Bar-sur-Seine. Boetedoening laat ik graag over aan mensen die daar, volgens de rechterlijke macht, aan toe zijn. Als voorbeeld noem ik de verkeersboetedoening, zoals voor herhaaldelijk te hard rijden in een auto van een bekend Duits merk. Doordat ik me te voet verplaats is de kans op een snelheidsovertreding nagenoeg uitgesloten. Ik beschouw dit fenomeen als relatieve winst. Van die winst ga ik straks lekker uitgebreid tafelen. Een pelgrimage moet je vieren!
Morgenmiddag staat er weer geen camping op het programma. Ze zijn er gewoonweg niet. Daarom heb ik maar een bedje gereserveerd in een Gîte d'etappe. Weet ik zeker dat er plaats is. :-)
Na een kwartier ging de motregen over in echte regen. Rugzak af, regenpak aan, rugzak om en maar weer verder. Na ongeveer anderhalf uur zweten in mijn regenpak ging de regen weer over in motregen en heb ik vice versa mijn regenkleding weer uitgetrokken. Mijn ervaring is dat motregen, mits niet te heftig, heel goed door je lichaamswarmte opdroogt.
Het eigenaardige aan deze streek is dat er in de verre omtrek geen campings zijn. Een pelgrim wordt genoodzaakt gebruik te maken van hotels, gîtes of chambres d'hôtes. De plaatselijke VVV of gemeente-ambtenaren wijzen pelgrims door naar deze bestaande voorzieningen en bieden geen speciale gelegenheid voor pelgrims aan, zoals andere gemeenten wel doen. Een laatste optie is wild camperen en aangezien Frankrijk een van de heel weinige landen is waar wild camperen is toegestaan (mits toestemming is verkregen van de eigenaar van de grond), wordt hier dankbaar gebruik van gemaakt.
Ook ik was voornemens om ergens aan de Seine mijn tentje op te zetten, doch van het vooruitzicht met mijn natte kleding in een nat bos in een natte tent te gaan zitten kniezen werd ik niet bepaald vrolijk.
Nu zijn er lieden die menen dat een pelgrimage synoniem is aan boetedoening. Jazeker, in een ver verleden werd een pelgrimage soms als straf door de kerkelijke macht opgelegd. Iemand die zich binnen de samenleving had misdragen moest daar een poosje uit worden verwijderd. Gevangenneming was meer iets voor de wereldlijke macht, doch ook deze straf kan worden gezien als vergelding, ofwel boetedoening.
Heden ten dage is de kerkelijke macht flink beperkt. Pelgrims gaan vrijwillig op weg naar Santiago, Rome, Jeruzalem, Mekka, et cetera. Het aspect van boetedoening is niet meer van toepassing. Dit neemt niet weg dat een pelgrimage louterend kan werken en niet zelden kan leiden tot verhelderende inzichten. Zo ben ik onlangs tot het verhelderend inzicht gekomen dat ik niets op mijn kerfstok heb waarvoor ik me zou moeten schamen danwel waarvoor ik boetedoening zou moeten doen. Daarom heb ik, zonder enige gewetenswroeging, vandaag lachend ingecheckt in Hotel Du Commerce in Bar-sur-Seine. Boetedoening laat ik graag over aan mensen die daar, volgens de rechterlijke macht, aan toe zijn. Als voorbeeld noem ik de verkeersboetedoening, zoals voor herhaaldelijk te hard rijden in een auto van een bekend Duits merk. Doordat ik me te voet verplaats is de kans op een snelheidsovertreding nagenoeg uitgesloten. Ik beschouw dit fenomeen als relatieve winst. Van die winst ga ik straks lekker uitgebreid tafelen. Een pelgrimage moet je vieren!
Morgenmiddag staat er weer geen camping op het programma. Ze zijn er gewoonweg niet. Daarom heb ik maar een bedje gereserveerd in een Gîte d'etappe. Weet ik zeker dat er plaats is. :-)
-
20 Juli 2012 - 18:47
Peter:
Oké maat, je hebt je verhelderde inzicht verhelderend uiteen gezet. Dit heeft mij tot het verhelderende inzicht gebracht dat, als ik een paar donkere wolken over zie drijven, ik me geen zorgen hoef te maken over de oncomfortabele situatie waarin jij mogelijk verzeild raakt. Wat ik tot op heden steeds deed. "Welnee joh, die Alek hangt zijn regenpak vast te drogen in een (minimaal) driesterren hotel." Hahaha, jij hebt vast je verkeerde kerfstok bestudeerd knul.
Toch blijf ik je het allerbeste gunnen :-). Ondanks alle jolijt over mijn bekeuringen. -
21 Juli 2012 - 03:03
Rob Luijken 7-9:
Boete en berouw komt na de zonde is toch het credo van elke gezonde levensbeschouwing!?
Vast en zeker een vaak getafeld onderwerp bij menig corpulente bourgondische pelgrim maaltijd!
Gelukkig wordt de heilige boon meestal niet zo heet gegeten als ze wordt opgediend. Je vermeende brave inborst zou bij de gemiddelde vogelaar naar ik vermoed wat zwaar op de maag liggen na het ongegeneerde gespartel met die kwartel van gisterenavond.
In Nederland staat zelfs op wildplassen al een boete van 90 euro en tijdens de Vierdaagse hield ook oom agent het niet droog toen hij pontificaal in de berm uit zijn broek stond te hozen. Ik bedoel maar...geen mens is zonder zonde..ook gij niet Brutus.
De publieke moraal wordt de laatste jaren telkenmale zwaar op de proef gesteld. Steeds meer lijkt het immers vanzelfsprekend om jezelf te verrijken door je medemensen openlijk te bedriegen en te benadelen. Kijk bijvoorbeeld naar het gelouterde bankwezen en onze vastgoedhelden. Het boetekleed aantrekken? Geen denken aan, zelfs niet een beetje berouw.
Was het niet oud premier Kok die sprak over "exorbitante zelfverrijking" om vervolgens de topmanagers van ING een vette bonus voor te schotelen. De geur van belangenverstrengeling en andouille zijn niet van de lucht.
Als we geen rekening meer houden met anderen, geen rekening meer houden met de gevolgen van onze daden en alleen nog maar rekening houden met onszelf, waar gaan we dan in vredesnaam naar toe? De composthopen (er is hoop) van Santiago de Compostella? -
21 Juli 2012 - 08:19
Peter Carel:
Weet weer niet waar je vandaag (21/7) naar toe loopt! (dorp/stad) Mooie streek zo te zien op een overzichtsfoto van Bar am Seine. Hebben die route ooit gevolgd naar het noorden met overnachting in Chatillon-sur-Seine. Kom je daar ook? Of ga je meer westelijk? Een goede nachtrust in de geplande gite d"etappe. -
21 Juli 2012 - 08:40
Ton:
Hé Alek, jouw pelgrimage begint te werken. Terwijl jij gestaag jou daaglijks ding doet beginnen (verkeers)zondaar en andersdenkenden tot betere inzichten te komen. Aan het eind van de pelgrimage heb jij een grote bijdrage geleverd aan het verbeteren van de wereld. Geen euro crisis meer, een bonussen voor bankiers. Speculanten dragen grote delen van hun exorbitante winsten af aan goede doelen etc. Maar ik denk dat jij er goed aan doet om met een langzame boemeltrein weer terug in deze wereld te komen, om niet teveel teleurgesteld te zijn. Of zouden de Maya's gelijk hebben met het einde dit jaar?! Greetz en houd ons blij met jou overdenkingen (en de reargeerds hou Alex en ons blij met jullie reacties)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
