15-08-2012 - Les Billanges
Blijf op de hoogte en volg Alek
15 Augustus 2012 | Frankrijk, Les Billanges
Vandaag viert men in Frankrijk "Maria-ten-hemel-Opneming". Het is een nationale feestdag en heel Frankrijk zit dus op z'n gat. De hoogst noodzakelijke voorzieningen zijn gelukkig wel open, waaronder Carrefour in Bénévent-l'Abbaye. Meteen ingeslagen voor de rest van de dag. En dat was maar goed ook, want ik ben de rest van de dag helemaal niets meer tegen gekomen.
Het traject was vandaag maar 24 km. Omdat het terrein in de Limousin behoorlijk op en neer gaat, heb ik ook enige honderden meters verticaal moeten overbruggen. Gelukkig was het licht tot zwaar bewolkt waardoor de zon geen kans kreeg de temperatuur verder op te drijven. Aangekomen op de top van menige heuvel was het uitzicht fenomenaal en dat maakte veel goed. Aan het eind van de dag merkte ik echter wel degelijk dat ik iets heb gedaan en was ik lekker moe.
En nu zit ik lekker in de gîte bij "Chez Françoise" in de schommelstoel mijn verslagje te maken. De gastvrouw zelf is er nog niet. Ze is naar haar moeder die onlangs is gevallen en tijdelijk in het ziekenhuis van Limoges verblijft. Naast dat ze zich als hospita bezig houdt met passerende pelgrims, is Mme Françoise ook actief als kunstenares. Haar nering staat vol met kunst, of althans hetgeen zij daaronder verstaat. Alle muren hebben verschillende kleuren en ook de meubels zijn niet aan een bonte gedaantewisseling ontkomen. Hierdoor heeft het huis iets weg van "Villa Kakelbont"; het fantasiehuis van Pippi Langkous. Het sanitair is ondergebracht in de voormalige stallen en de toegang daartoe is nog steeds de traditionele staldeur uit de tijd dat deze ruimte als zodanig in gebruik was. Pelgrims kunnen kiezen uit drie opties: of kamperen in je eigen tentje in de tuin, of een eigen privé-kamer, of gebruik maken van het slaapzaaltje in de gîte. De laatste optie heb ik gekozen en daar heb ik, eerlijk gezegd, behoorlijk spijt van. In dezelfde slaapkamer waar ik slaap (er staan maar drie bedden) heeft een Franse pelgrim z'n intrek genomen. Meteen na aankomst heb ik gebruik gemaakt van de douche, om daarna meteen mijn dagelijkse wasje te doen dat op dit moment aan de lijn hangt te drogen. Dat moet liefst z.s.m. na aankomst, anders krijg je de boel niet droog voor de avond valt. Zo niet onze Franse medepelgrim. Meneer was kennelijk een beetje moe, schopte z'n schoenen uit en is met z'n stinkende lijf op bed gaan liggen. Tijdens zijn schoonheidsslaapje moest ik ook even bij mijn spullen zijn en ik liep echt tegen een muur van stank. Inmiddels is hij wakker, loopt geeuwend en zich krabbend door de gîte en maakt vooralsnog geen aanstalten zijn kleding of zichzelf te gaan wassen. Dat wordt nog wat met die vetklep vannacht. Eerst maar eens de ramen open zetten.
Het traject was vandaag maar 24 km. Omdat het terrein in de Limousin behoorlijk op en neer gaat, heb ik ook enige honderden meters verticaal moeten overbruggen. Gelukkig was het licht tot zwaar bewolkt waardoor de zon geen kans kreeg de temperatuur verder op te drijven. Aangekomen op de top van menige heuvel was het uitzicht fenomenaal en dat maakte veel goed. Aan het eind van de dag merkte ik echter wel degelijk dat ik iets heb gedaan en was ik lekker moe.
En nu zit ik lekker in de gîte bij "Chez Françoise" in de schommelstoel mijn verslagje te maken. De gastvrouw zelf is er nog niet. Ze is naar haar moeder die onlangs is gevallen en tijdelijk in het ziekenhuis van Limoges verblijft. Naast dat ze zich als hospita bezig houdt met passerende pelgrims, is Mme Françoise ook actief als kunstenares. Haar nering staat vol met kunst, of althans hetgeen zij daaronder verstaat. Alle muren hebben verschillende kleuren en ook de meubels zijn niet aan een bonte gedaantewisseling ontkomen. Hierdoor heeft het huis iets weg van "Villa Kakelbont"; het fantasiehuis van Pippi Langkous. Het sanitair is ondergebracht in de voormalige stallen en de toegang daartoe is nog steeds de traditionele staldeur uit de tijd dat deze ruimte als zodanig in gebruik was. Pelgrims kunnen kiezen uit drie opties: of kamperen in je eigen tentje in de tuin, of een eigen privé-kamer, of gebruik maken van het slaapzaaltje in de gîte. De laatste optie heb ik gekozen en daar heb ik, eerlijk gezegd, behoorlijk spijt van. In dezelfde slaapkamer waar ik slaap (er staan maar drie bedden) heeft een Franse pelgrim z'n intrek genomen. Meteen na aankomst heb ik gebruik gemaakt van de douche, om daarna meteen mijn dagelijkse wasje te doen dat op dit moment aan de lijn hangt te drogen. Dat moet liefst z.s.m. na aankomst, anders krijg je de boel niet droog voor de avond valt. Zo niet onze Franse medepelgrim. Meneer was kennelijk een beetje moe, schopte z'n schoenen uit en is met z'n stinkende lijf op bed gaan liggen. Tijdens zijn schoonheidsslaapje moest ik ook even bij mijn spullen zijn en ik liep echt tegen een muur van stank. Inmiddels is hij wakker, loopt geeuwend en zich krabbend door de gîte en maakt vooralsnog geen aanstalten zijn kleding of zichzelf te gaan wassen. Dat wordt nog wat met die vetklep vannacht. Eerst maar eens de ramen open zetten.
-
15 Augustus 2012 - 19:54
10A:
Ghe, ghe, ghe, ik hoop voor je dat die Franse brie niet snurkt. Heb je overigens je oordoppen meegenomen? -
15 Augustus 2012 - 20:20
Roel Van Dijk:
Neusdoppen zouden ook niet slecht uitkomen toch? -
15 Augustus 2012 - 20:25
Anneke:
Hihihihahahoho, echt lachen met die Tina. Je schrijft nooit iets, maar als je iets schrijft !!!!! Heb echt een aantal minuten dubbel gelegen van het lachen. Iedere keer als ik het weer lees schiet ik in de lach.
Die franse Brie!!!! Humor ten top.
Tja, broer, dit hoort er ook bij. Sommige aardbewoners zijn nu eenmaal niet zo hiegiënisch als wij.
Oh oh, ben benieuwd wat je morgen schrijft over je overnachting. Hoop dat je aan je rust toekomt.
Haha, nog een keer gelezen. Sorry, maar is echt grappig. XXX -
15 Augustus 2012 - 21:15
Peter Carel:
Van alle Franse kazen die ik ken stinkt Brie m.i. het minst. Tina bedoeld misschien tenenkaas of limburgse kaas!! Hoe dan ook, praat het uit met de fransoos of leen hem je stuk zeep.Lopen gaat dus weer prima.
Houden zo.Het dorp waar je zit heette in 1273 Aubillages. Er zijn een paar Gallo-Romeinse villa's opgegraven. De versterkte Romaanse kerk is uit de 13 e eeuw. Ik help je wel!! Goede tocht morgen.En... die mede pelgrim uit het land van Marianne heeft ook een moeder!!Dus niet gooien met dat stuk zeep!! -
15 Augustus 2012 - 22:17
Ad:
Hoi, Alek.
Weer een heerlijk verhaal. Betrapte mezelf er (weer) op dat ik einde van de middag al kijk of er een mail van je is. Want dat is bijna dagelijks lachen. We zijn blij dat je weer lekker onderweg bent. En dat er dan wat winkels gesloten zijn, dat kan gebeuren. Hadden wij vorig jaar in Spanje in de Goede Week ook. Maar daar kom jij ook wel overheen.
Heb je al enig idee of en hoeveel kilo's verdwenen zijn? Ik bedoel niet je bagage, welke je naar huis gestuurd hebt. Nee, is er wat vet in de vorm van zweet van je lijf verdwenen? Zit je broek ruimer? Moet je de banden van je rugzak aantrekken?
We lezen wel weer van je.
Op de kaart gezien dat je waarschijnlijk morgen in Limoges aan kan komen.
Dus: Buen Camino.
Marianne en Ad -
15 Augustus 2012 - 23:05
Marlies:
He Alek
Ik zou voorstellen om een van je wasknijpers te gebruiken voor de nacht, op je eigen neus wel te verstaan............of je verzoekt de fransman vriendelijk toch effe wat water op te zoeken :)
Wel te rusten -
16 Augustus 2012 - 00:16
Peter :
Net als de voeten van monsieur, zijn de verstandige adviezen ook niet van de lucht. Je kunt merken dat betrokken adviseurs niet in dienst hebben gezeten. Of ze zaten bij de luchtmacht, maar dat is eigenlijk hetzelfde. Maar ook ik als ex-infanterist kan het niet nalaten om aan vroeger te denken en snel een raam open te zetten. Beste advies? Pak alsnog die privékamer. -
16 Augustus 2012 - 04:23
Rob Luijken 7-9:
Je encounter met een meurend zweetgenoot doet me denken aan een GAS GAS GAS oefening....als majoor b.d. geen gasmasker mee? of zoiets als geurvreters? Kan me je reactie in geuren en kleuren voorstellen;
Met de odeur van je Old Spice doe je goed gemutst en okselfris de deur naar de slaapkamer open en een bedenkelijk geurspoor overvalt je. In eerste instantie denk je aan andouille of misschien een muis in vergaande staat van ontbinding. Je deinst terug en je ogen scannen de bedompte ruimte op zoek naar een spoor van wat onvermijdelijk dood lijkt te zijn. In het bed naast de deur beweegt zich plotseling iets. Een grauwgrijze pij verheft zich en vanonder een wilde ravenzwarte haardos spreekt iemand de legendarische woorden .. bienvenue a la douce France!
Ook ik heb enkele collega's die schijnbaar in een vergaande staat van ontbinding lijken te verkeren doordrenkt als ze zijn met de penetrante geur van een donker bruin cafe uit de vorige eeuw. Vanaf 2008 hebben we gelukkig het rookverbod waardoor ze zich nu staan te verdringen in een soort abri waar de lucht bijna letterlijk in plakjes te snijden is. In Australië gaan ze nu nog een stapje verder. Ze zijn het eerste land ter wereld dat uniforme sigarettenverpakkingen invoert. Alle Australische sigarettenpakjes zullen per december in een olijfgroene kleur worden gestoken. Daarnaast zullen de pakjes nog steeds waarschuwingen voor de gevaren van roken met afschrikwekkende foto's bevatten.
De weg naar het kerkhof? U loopt hier de Pijp uit, en als u dan het hoekje om gaat loopt het vanzelf dood.
Buen Camino.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
