16-08-2012 - Saint-Léonard-de-Noblat
Blijf op de hoogte en volg Alek
16 Augustus 2012 | Frankrijk, Saint-Léonard-de-Noblat
Met plezier heb ik de uitgewoonde villa Kakelbont vanmorgen verlaten. De hygiëne werd er nauwelijks in acht genomen. Niet alleen door mijn Franse slapie met zijn 'Pieds-de-Camembert', maar ook door Françoise zelf, onze hospita in kwestie. Ik kan haar het best omschrijven als de moeder van Jammerende Jenny, de geest die in de Harry Potter films het meisjestoilet bewoont. Ze was het sprekend; inclusief het uilenbrilletje en het irritant kirrende lachje. Ze kookte spaghetti voor de pelgrims. De spaghetti werd na het koken voorzien van een ruime hoeveelheid olijfolie en vervolgens met haar blote handen omgeroerd. Het zal hier wel normaal zijn, maar ik stond toch even raar te kijken. Overigens smaakte de spaghetti uitstekend en niet in de laatste plaats door een voortreffelijke groentesaus. Françoise bakte vervolgens flensjes met nectarine-compote, hetgeen de maaltijd compleet maakte. Ik heb er prima op geslapen en hoop dat alle opgelopen extra bacteriën geen gevolgen zullen hebben.
De Limousin heeft echt mijn hart gestolen. Mijn longen trouwens ook. Vanmorgen was het weer volop genieten van de prachtige natuur. De dauw kleefde nog aan het groen en de zon deed haar best de natuur te ontdoen van haar ochtendjas. Hier en daar zweefden flarden mist boven een stuwmeer en zorgden voor een schitterende betovering. Daarna was het weer een paar keer stevig klimmen om op de heuvelrug te komen die naar Saint-Léonard-de-Noblat voert; altijd weer goed voor een natte rug en een flink verhoogde hartslag. Het dorp zelf bleek een uitstekend ingericht pelgrimshuis te bezitten. Voor tien Euro mag je hier een nacht vertoeven en kan je gebruik maken van de volledig compleet ingerichte keuken, de wasmachine, de televisie en de badkamer met ligbad. Van de laatste heb ik onmiddellijk gebruik gemaakt om mij te ontdoen van onwelvoeglijke riekende dampen en de mogelijk opgelopen aandoeningen bij de moeder van Jammerende Jenny.
Morgen staat Limoges op het programma. Weer een flinke mijlpaal (voor Peter: kilometerpaal), die ongeveer de helft van mijn pelgrimage aangeeft. Op het postkantoor aldaar wachten mijn tweede paar schoenen die Tina middels 'Poste Restante' onlangs heeft opgestuurd. De zolen van mijn huidige schoenen zijn al behoorlijk gesleten en gaan morgen in dezelfde doos huiswaarts. Ik ben erg benieuwd of dit allemaal volgens plan gaat verlopen.
De Limousin heeft echt mijn hart gestolen. Mijn longen trouwens ook. Vanmorgen was het weer volop genieten van de prachtige natuur. De dauw kleefde nog aan het groen en de zon deed haar best de natuur te ontdoen van haar ochtendjas. Hier en daar zweefden flarden mist boven een stuwmeer en zorgden voor een schitterende betovering. Daarna was het weer een paar keer stevig klimmen om op de heuvelrug te komen die naar Saint-Léonard-de-Noblat voert; altijd weer goed voor een natte rug en een flink verhoogde hartslag. Het dorp zelf bleek een uitstekend ingericht pelgrimshuis te bezitten. Voor tien Euro mag je hier een nacht vertoeven en kan je gebruik maken van de volledig compleet ingerichte keuken, de wasmachine, de televisie en de badkamer met ligbad. Van de laatste heb ik onmiddellijk gebruik gemaakt om mij te ontdoen van onwelvoeglijke riekende dampen en de mogelijk opgelopen aandoeningen bij de moeder van Jammerende Jenny.
Morgen staat Limoges op het programma. Weer een flinke mijlpaal (voor Peter: kilometerpaal), die ongeveer de helft van mijn pelgrimage aangeeft. Op het postkantoor aldaar wachten mijn tweede paar schoenen die Tina middels 'Poste Restante' onlangs heeft opgestuurd. De zolen van mijn huidige schoenen zijn al behoorlijk gesleten en gaan morgen in dezelfde doos huiswaarts. Ik ben erg benieuwd of dit allemaal volgens plan gaat verlopen.
-
16 Augustus 2012 - 19:12
Ton:
Dank je voor het verslag. Door jou beeldend vermogen besef ik steeds meer dat de pelgrimage een tocht is door film, tv en boekenwereld. Ben benieuwd in welke wereld jij morgen en verder gaat reizen. Bij de weg, gefeliciteerd met je eerste paar versleten zolen. Nu op weg naar het verslijten van de nummers 2. En heeft 10A ook de neusbarriers opgestuurd. Je begint tenslotte steeds dichter bij de knoflooksnuivers te komen. GREETZ -
16 Augustus 2012 - 20:23
Peter Carel:
Inderdaad, van harte gefeliciteerd met het verslijten van je eerste paar schoenen. Maar de verse zijn onderweg,begrijp ik! Hoe deden de pelgrims dit in vroeger dagen? Een echt pelgrimsdorp met wel 5000 inwoners, dat Noblat, al van oudsher. Gesticht door Leonardus, begraven in de kapittelkerk en zijn ketenen/ boeien hangen boven zijn graf.(Hij had n.l gevangenen bevrijd, vandaar die boeien!) Vrouwen die een kind willen krijgen gaan nog altijd vanuit de wijde omtrek naar Noblat om die boeien aan te raken. Dat schijnt echt te helpen!! In 1358 werd de broederschap van Leonardus opgericht en viert men op 6 nov. zijn feest, zeer uitbundig.Leonardus heeft door de eeuwen heen veel pelgrims getrokken vandaar dat dit dorp een verplichte pelgrimsroute geworden is op weg naar Santiago door de Limousin. Zo dat is dat. Een boeiende locatie dus waar je nu zit. Dat ligbad na zo'n dag lopen lijkt mij inderdaad een weldaad.Heb je toch maar mooi aan Leonardus te danken! Goede tocht morgen. Hoe zou Limoges er uit zien? -
16 Augustus 2012 - 21:17
Tineke En Jos Uden:
Hoi stoere makker.
Wat een verhaal van die vieze Franse pelgrim.Lekker als je dan de volgende dag weer heerlijk in de frisse natuur je longen een flinke opknapbeurt kan geven.Wat lopen er toch een viespeuken rond.
Wij genieten echt met volle teugen van de verhalen van jou,dit is toch echt een tocht der tochten.
Je zou er een prachtig boek van kunnen schrijven,na thuiskomst.
Alek loop en geniet van alles,natuur en zeker de verscheidenheid aan mensen.
Gr.Jos en Tineke -
16 Augustus 2012 - 22:50
Peter:
Zo kookte mijn oma vroeger ook, overal met de vingers in en aan, in het vet spugen om te zien of het heet genoeg was. Handen wassen deed ze na het koken, want tijdens het koken werden ze toch weer vies. En aangezien ik altijd heb gedacht dat het zo moest, doe ik dat dus ook. Daarom weet ik ook hoe die dame haar groentesaus heeft gemaakt en waarom die zo goed smaakte. Maar dat vertel ik later wel, kom eerst aar even goed bij van die pleisterplaats. En misschien kun jij, met je rijke fantasie, het allemaal zelf best wel verzinnen. Kun je naast een reisboek ook een kookboek schrijven, hahaha! -
17 Augustus 2012 - 02:37
Rob Luijken 7-9:
Wat zal je een zucht van verlichting hebben geslaakt toen je die toverkol met haar wanstaltige smaak uiteindelijk achter je kon laten. Natuurlijk is het goed bedoeld maar bij Engelsen vechten humor en wansmaak toch vaak om de boventoon. Laat me raden: ze had vast ook van dat oerlelijke tapijt in de WC en van die kanten tafelkleedjes voor de ramen!?
Op naar Limoges.....zie dat ze zelfs een echt vliegveld hebben met een runway 03/21 van bijna 2,5km. LFBL wx forecast FT 162300 1700/1724 10005KT CAVOK...dan weet jij genoeg toch!? Toch handig om even nieuwe schoenen in te laten vliegen door de KLU. You're on a mission and you're wishing! Als je nog pindakaas nodig hebt hoor ik het wel! :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
