28-08-2012 - Bazas
Blijf op de hoogte en volg Alek
28 Augustus 2012 | Frankrijk, Bazas
Tegen alle verwachtingen in begon het vannacht behoorlijk te regenen. Het was een bui die als een ongenode gast lang bleef hangen en van geen vertrekken wist. Na verloop van tijd moest ik eruit om sanitaire redenen. Gezien de hardnekkige regenval overwoog ik nog om de morgen af te wachten doch mijn blaas dacht daar heel anders over. Dan ineens is daar het moment waarop het stadium van twijfelen voorbij is; dan moet het écht. Ik stapte uit mijn warme holletje in mijn gereedstaande badslippers, waarin zich inmiddels een centimeter water had verzameld.... Ook goeie morgen. De regen gutste neer op mijn blote bast en ik snelde op mijn slippende slippers naar het toilet. Gered, maar niet voor lang. Op de terugweg werd ik natuurlijk opnieuw gedoopt en toen ik met een snoekduik mijn tentje in dook voelde ik de drijfnatte tent flap over de volle lengte van mijn rug glijden. Waarom deed ik dit eigenlijk? Was dit nog wel leuk? Ik ben maar weer gaan slapen.
Bij het aanbreken van de dag regende het niet meer, maar daar was alles mee gezegd. Het was zwaar bewolkt en er hing een kleffe klamme atmosfeer en de ochtendnevel hing als een natte dweil om mijn lichaam. Toch maar de natte zut inpakken en op weg gaan. Gelukkig had ik nog een homp brood over van gisteren en wat beleg, want winkels ben ik vandaag niet meer tegengekomen. Ik vond het vandaag een taaie dag. Dat kan ook liggen aan mijn lijf dat al 17 dagen geen rustdag meer heeft ondergaan. Sinds dat ik mijzelf ontstekingsvrij heb verklaard, heb ik alle dagen nog gelopen. Weliswaar met aangepaste afstanden en met flinke pauzes, maar dan nog. Ik wilde in Bazas niet nóg een keer op een camping staan. Daarom heb ik mijn intrek maar genomen in château Saint Vincent te Bazas. Ik heb een prachtige kamer met uitzicht op de tuin, beschik over een riante badkamer met ligbad en er staat een schitterend handgesneden tweepersoons ledikant. Gewoon, omdat het kan, maar vooral ook ter compensatie van dat natte tentzeil over mijn rug. En omdat er toch niemand anders is om dat reusachtige bed mee te delen ga ik lekker overdwars liggen. Lekker pûhh.
Bij het aanbreken van de dag regende het niet meer, maar daar was alles mee gezegd. Het was zwaar bewolkt en er hing een kleffe klamme atmosfeer en de ochtendnevel hing als een natte dweil om mijn lichaam. Toch maar de natte zut inpakken en op weg gaan. Gelukkig had ik nog een homp brood over van gisteren en wat beleg, want winkels ben ik vandaag niet meer tegengekomen. Ik vond het vandaag een taaie dag. Dat kan ook liggen aan mijn lijf dat al 17 dagen geen rustdag meer heeft ondergaan. Sinds dat ik mijzelf ontstekingsvrij heb verklaard, heb ik alle dagen nog gelopen. Weliswaar met aangepaste afstanden en met flinke pauzes, maar dan nog. Ik wilde in Bazas niet nóg een keer op een camping staan. Daarom heb ik mijn intrek maar genomen in château Saint Vincent te Bazas. Ik heb een prachtige kamer met uitzicht op de tuin, beschik over een riante badkamer met ligbad en er staat een schitterend handgesneden tweepersoons ledikant. Gewoon, omdat het kan, maar vooral ook ter compensatie van dat natte tentzeil over mijn rug. En omdat er toch niemand anders is om dat reusachtige bed mee te delen ga ik lekker overdwars liggen. Lekker pûhh.
-
28 Augustus 2012 - 22:22
Ad:
Alek,
Dit kan je gebeuren. Maar je kan dat wel aan.
Wat de winkels betreft: ik denk dat je een minder gebied binnengaat. Les Landes.
Lange saaie wegen door uitgestrekte bosgebieden, dun bevolkt.
Dus: voldoende proviand voor onderweg meenemen.
Wel wat gewicht. Hoewel: met wat je afgevallen bent, kom je aan hetzelfde totaalgewicht als bij vertrek uit Ede.
Buen Camino. -
28 Augustus 2012 - 22:23
Rob En Loes:
Zou er gewoon nog een nachtje slapen , heb je gelijk een dag rust ! Mag best na 17 dagen hoor. groetjes en slaap ze!!. -
28 Augustus 2012 - 22:54
Roel Van Dijk:
Bazas..... Herinner ik me nog goed! Mooie grote kerk met plein ervoor. Heb ik een foto van gemaakt. Toen ik die maanden later thuis goed bekeek, zat er midden op de foto een hond geweldig zijn behoefte te doen. Je kon bijna zien dat hij er een oog bij dichtdrukte van de inspanning.
Heb in Bazas bij mensen thuis geslapen die zelf ooit op weg waren geweest naar Santiago. De vrouw was 50 (!!) km voor het einddoel zodanig geblesseerd geraakt dat ze niet verder kon. Omdat ze inmiddels op leeftijd waren, beleefden ze de camino nu door de verhalen van pelgrims die ze onderdak verleenden. Mooi toch? Wel heb ik de laatste dagen voor Santiago heel vaak gedacht aan haar, en mijn voeten met nadruk voorzichtiger neergezet.
Ga je morgen naar Retjons? Vandaar is het, tenminste volgens een bordje daar, nog precies 1000 km naar Santiago! Dus je schiet al lekker op. Ook woont de voorzitster van de Franse St. Jacobsvereniging in Retjons. Daar ben je dus echt in goede handen. Zij is volgens mij enigszins verslaafd aan de camino (wat volgens recent onderzoek inderdaad schijnt voor te komen) en had in 2005 al 5 maal de tocht gelopen. Haar hartelijkheid en vanzelfsprekende gastvrijheid heeft me destijds zodanig ontroerd dat ik blij was alleen te lopen zodat niemand mijn emoties hoefde aan te zien...
Veel plezier. Geniet van de tocht zoals ik van je verhalen geniet.
Ultreïa!! -
29 Augustus 2012 - 00:15
Peter:
Kijk maat, ik begrijp dat je de thuisblijvers met hun vermaledijde gegniffel over je pijnlijke zieleroerselen op hun wenken wilt bedienen, maar je kunt ook overdrijven. Zelfs voor de geharde leedvermaakgenieters is twee rampspoeden in drie dagen toch teveel van het goede. Dat geniet niet echt lekker, maar misschien is het je daar wel om te doen. Overvoeren die handel, met kommer en kwel.
Blijft natuurlijk een feit dat de, voor een infanterist herkenbare, ontberingen van de klamme kleding, natte tentzeilflappen, loodzware vochtige meuk en de door het nuttigen van grote hoeveelheden bier te volle blaas bij veelvuldige herhaling een genadeloze aanslag plegen op het humeur, de motivatie en het resultaat.
Ik hoop dus oprecht dat je een paar aangename dagen tegemoet gaat (geen overbodige wens in Les Landes). Al was het alleen maar om daarna als lezer weer met volle teugen te kunnen genieten van het onvermijdelijke portie ellende waar je o zo recht op hebt. Amigo! -
29 Augustus 2012 - 08:00
Anita:
Hoi Alek,
Lekker overdwars geslapen ? Ik zie heel dat gezicht van jou voor me toen je de drijfnatte tentflap op je rug kreeg, hihihi.
Wordt het geen tijd dat je na 17 dagen weer eens rust neemt ?Ik lees elke avond jou verslag en vind het echt geweldig om dit te lezen ,alleen je baard vind ik niet leuk !! Hele fijne en goede dag vandaag .
We leven met je mee en in gedachten lopen we mee.
Heel veel liefs van Toni en Anita. -
29 Augustus 2012 - 08:23
Anneke:
Niet slim om je tent uit te moeten voor een sanitaire handeling. Als het om plassen gaat, zorg je toch gewoon dat je een fles naast je bedje hebt. Voor vrouwen ligt dat iets anders, maar ook dan zou ik zorgen dat ik mijn behoefte in het een of ander kan doen. Maar ja, tis al gebeurd. Fijn voor je dat je nu heerlijk lux kan slapen en badderen. Wat één van de voorgangers al schreef is idd een goed plan. Lekker ff bijkomen in een goed onderkomen. Je loopt toch al ruim voor op je planning. 17 dagen achter elkaar gelopen!!!!! Pfffff, de moed zakt me in de nieuwe schoenen. Nee hoor, gekheid. Qua moed dan, de schoenen zijn wel nieuw ;). Take it easy en hoor je. Eh, lees je. XXXX -
29 Augustus 2012 - 12:08
Dies:
hoi Alek,
Fantastische verhalen en heel leuke (om te lezen) sfeerbeschrijvingen! Ik heb in jet zelfde kasteel geslapen met een prachtig balkon en uitzicht over de heerlijke tuin!
De volgende morgen met de hele familie een uitgebreid ontbijt met heerlijke zelf gemaakt jam! Genieten! Ik hoop, dat je besloten hebt om nog een dagje rust te nemen. De volgende dag heb ik in le Billom geslapen ergens diep in het bos bij een oud vrouwtje, Yvette! Ze is te oud om nog voor je te koken, maar ze heeft heerlijk - vlg. mij uit eigen wijngaard - rode wijn.
Groeten en heel veel succes verder!
-
29 Augustus 2012 - 12:14
Rob Luijken 7-9:
Nu de Pyreneeën in zicht komen en je er nog steeds een gezond marstempo op na houdt is het niet geheel onverstandig om toch weer wat reserve in te bouwen. In het land van de l'Escargot is dan de slakkengang misschien wel een leuke suggestie.
Je zou natuurlijk ook kunnen overwegen om nog even "een uitstapje" te maken naar de zweetgrot van Lourdes om je aldaar vervolgens laveloos te laven aan het zalvende water! Een soort coma zuipen voor bejaarden! Knap je echt van op zeggen ze!
Zo niet dan kom je, als ik me niet vergis, straks via Saint-Jean-Pied-de-Port de Pyreneeën in. Al eeuwenlang is dit de belangrijkste halteplaats voor de oversteek van de Pyreneeën. Begrijp zelfs dat al in 1998 de UNESCO alle Franse pelgrimswegen annex slijmsporen naar Santiago erkend heeft als onderdeel van het Werelderfgoed. Volgens de Codex Calixtinus is de etappe van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Roncesvalles, en dan heb ik het over natuurlijk over de hoge Napoleon route (GR65), de mooiste en tegelijk de zwaarste etappe. ..en wie wil er nu niet, na al die hoogdravende kathedralen, ontstekingsvrij, zelf het hemels gewelf aanraken!? -
29 Augustus 2012 - 18:39
Ton:
Na regen komt zonneschijn. En belangrijk advies niet in de wind slaan: rustig aan voor die ene mooie grenspassage! Daar doe je het tenslotte voor! En alle zaken die je beschrijft zijn voor de ene een rampspoed maar voor de ander een verrijking. Succes maat!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
