29-08-2012 - Le Billon
Blijf op de hoogte en volg Alek
29 Augustus 2012 | Frankrijk, Captieux
Vannacht heb ik beide ramen van mijn hoekkamer op het kasteel wagenwijd opengezet. Zo kon het tenminste goed doorwaaien want het was nog behoorlijk warm. Gedurende de nacht merkte ik dat ook de muggen de weg naar binnen goed gevonden hadden. In de hele vroege morgen werd ik nogmaals wakker van een paar rake onweersknallen. Gelaten accepteerde ik dat het weer een dag in Gore-Tex zou worden, doch 's ochtends bleek de wereld nog droog en dat is het de rest van de dag ook gebleven. Met een licht tot zware bewolking was het prima wandelweer. Ook voelde ik me beduidend beter dan gisteren. Vreemd dat dit zo onverklaarbaar van dag tot dag kan verschillen. Vandaag ben ik een stuk met Wim en Ton opgelopen. We hebben niet samen gelopen, maar gedrieën gebruik gemaakt van dezelfde route; ieder in z'n eigen tempo. Dat is veel fijner lopen dan voortdurend rekening moeten houden met elkaar. Omdat we morgen alle drie naar Roquefort willen, moest er vandaag een voorschotje worden genomen op de route die anders ruim 36 km zou worden. In plaats van dat ik vandaag een kortere route zou lopen werd het dus juist een langere. Het ging nog lekker ook, hoewel de laatste 10 km naar Le Billon redelijk saai waren. De route ging over een brede zandweg waaronder een grote gasleiding loopt. Het terrein is volledig vlak (ook weer eens een keer lekker) en overal staan vliegdennen. Zou je niet beter weten dan waan je je hier op de Veluwe, ware het niet dat Frans de voertaal is.
Op de plaats van bestemming aangekomen bleek Le Billon niet groter dan twee stenen huizen en drie houten stallen. Er was niemand thuis, maar er hing een briefje aan de deur waarop arriverende pelgrims werden uitgenodigd hun intrek te nemen in het kleinste stenen gebouw waarvan de deur openstond. Bij het betreden van het gebouwtje meende ik iemand zachtjes te horen zeggen: "knibbel, knabbel, knuisje, wie komt er in mijn huisje?" maar er was echt niemand aanwezig. We hebben alle drie gebruik gemaakt van de douche en onze kleding uitgewassen. Het wachten is nu op de eigenaresse van de gîte. Daarna gaan we onze zelf meegebrachte etenswaren omtoveren in een voedzaam diner, want ondanks het voorschot op de route blijft het morgen nog een aardig eindje wandelen naar Roquefort.
Oh ja, vanmiddag gaf mijn Garmin aan dat ik er 1500 km op heb zitten. Rest nog zo'n slordige 1000 km.
Op de plaats van bestemming aangekomen bleek Le Billon niet groter dan twee stenen huizen en drie houten stallen. Er was niemand thuis, maar er hing een briefje aan de deur waarop arriverende pelgrims werden uitgenodigd hun intrek te nemen in het kleinste stenen gebouw waarvan de deur openstond. Bij het betreden van het gebouwtje meende ik iemand zachtjes te horen zeggen: "knibbel, knabbel, knuisje, wie komt er in mijn huisje?" maar er was echt niemand aanwezig. We hebben alle drie gebruik gemaakt van de douche en onze kleding uitgewassen. Het wachten is nu op de eigenaresse van de gîte. Daarna gaan we onze zelf meegebrachte etenswaren omtoveren in een voedzaam diner, want ondanks het voorschot op de route blijft het morgen nog een aardig eindje wandelen naar Roquefort.
Oh ja, vanmiddag gaf mijn Garmin aan dat ik er 1500 km op heb zitten. Rest nog zo'n slordige 1000 km.
-
29 Augustus 2012 - 20:27
10A:
Le Billon is zó klein dat ik het niet kan vinden, laat staan invoeren, op de kaart bij het verslag van Alek.
Het ligt ergens tussen Captieux en Retjons.
-
29 Augustus 2012 - 21:18
Peter:
Door de reactie van Tina, die Captieux noemde, zag ik dat je in de buurt van de schietbaan van Captieux moet zitten. Daar gingen we tijdens onze opleiding in Pau wel eens schieten (1977). Ik weet niet of het kamp nog open is. Als ze nachtelijke schietoefeningen houden, kun je je raam wel gesloten houden. Dat is net zo iets als op de camping bij de Harskamp. Misschien krijg je melancholieke buien, maar waarschijnlijker is dat je je kussen over je hoofd trekt.
Je verslag van vandaag is zo hopeloos positief dat ik er eigenlijk geen kant mee uit kan. Toch is de melding van je Garmin wel aardig. Vijftienhonderd kilometer is anderhalf miljoen meter, wat betekent dat met jouw beenlengte dat toch wel bijna twee miljoen stappen. Een miljoen per been. Als je het zo beschouwt is het eigenlijk onverwoestbaar materiaal, dat menselijk lichaam. Of in ieder geval het jouwe :-). En let op: in de verte liggen de Pyreneën. Fijne dag morgen. -
30 Augustus 2012 - 08:26
Marlies:
Hoi Alek
Besef je wel dat je al 7,5 x de 4 daagse hebt gelopen en dus eigenlijk al heel wat lintjes verdiend hebt.Knap hoor.......
Ben trots op je
-
30 Augustus 2012 - 08:26
Marlies:
Hoi Alek
Besef je wel dat je al 7,5 x de 4 daagse hebt gelopen en dus eigenlijk al heel wat lintjes verdiend hebt.Knap hoor.......
Ben trots op je
-
30 Augustus 2012 - 13:09
Rob Luijken 7-9:
Op Schiphol was het gisteren in tegenstelling tot het "geregelde saai" opeens een "ongeregeld taai" dagje. Bij het graven van een schuttersputje werd bij de C pier een bom van 1000lbs gevonden en na de daaropvolgende ontruiming was er als klap op de vuurpeil een echte f16 Quick Reaction Alert. Twee f16's uit Volkel werden gescrambld en om de verwarring nog groter te maken togen zij met een luide knal door de geluidsbarriere! Het leek wel oorlog! Het Nederlandse luchtruim werd op dat moment geschonden door een Spaanse prijsvechter genaamd Jack. Arabische muziek schalde door de cockpit en de bemanning, even de recessie ontstegen, baande zich op dat moment waarschijnlijk in polonaise een weg door het gangpad want van enige communicatie met de Air Traffic Controller was geen sprake. Ook de automatische piloot leek in de verwarring de weg kwijt en manouvreerde als een toreador tegendraads zijn rondjes. De Controller bleef stug volhouden, "Hi Jack, hi Jack, come in! Enfin wat doe je dan....alles met bestemming Schiphol gaat direct op "hold" een krijgt een "indefinite delay". Chaos!
Op de grond werd alles uit de kast getrokken, de brandweer, Konmar, Wilders, zelfs de ME stond klaar om de asielzoekers met alle egards te ontvangen. Eenmaal geland gooide Jack de deur open en sprak de legendarische woorden : NO PASA NADA!! Wel een geslaagde PR stunt dus van deze "cheap charter airline" genaamd Vueling.
Uiteindelijk bleek het gelukkig de spreekwoordelijk storm in een glas Rioja te zijn en zal de vlieger, wreed ontwaakt uit zijn middagdutje, wel te diep in datzelfde glaasje hebben gekeken. Tot zover het nieuws uit "pays de la grenouille". Kan nog leuk worden straks in Logrono, de bakermat van de Rioja! -
30 Augustus 2012 - 22:02
Ad:
Marlies,
De prestatie van Alek is veel groter dan je denkt.
Voor hem is een Vierdaagse van 4 x 40 voldoende, dus heeft hij al bijna 10 kruisjes bij elkaar gelopen. Klasse toch?
Ad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
