12-09-2012 - Estella
Blijf op de hoogte en volg Alek
12 September 2012 | Spanje, Estella
Vandaag was het relatief gemakkelijk. Erg mooi wandelweer; droog, bewolkt, soms een beetje zon, niet te warm en niet te koud. Die 22 km zouden niets moeten betekenen, ware het niet dat het veel lopen over ongelijk terrein en kleine steentjes was. Da's goed te doen, alleen kost het allemaal wat meer tijd. Ook moest ik vandaag heel goed letten op mijn schoenen en dat de veters niet te strak (knellen) of juist te los (schuiven= blaren) zaten. Er zijn veel pelgrims die deze kennis/ervaring niet hebben en die betalen een dag later een pijnlijke rekening. Ook heb ik vandaag weer een aantal pelgrims zien strompelen die op hun eerste of tweede dag te hard van stapel zijn gegaan. Ik heb een erg dikke dame zien lopen met krukken in plaats van wandelstokken. Sommigen strompelen door tegen beter weten in. Degene die dit stadium al bereikt hebben zie je in de regel niet meer, want die zijn of worden afgevoerd. Triest voor deze lui. Ook deze mensen wilden graag naar Santiago.
Met mijn gezondheid gaat het prima. Ik moet alleen op tijd en voldoende pauzeren. Dan heb ik geen problemen. Doe ik dat niet, dan ontstaan onherroepelijk klachten aan mijn voeten en begint mijn scheenbeen te protesteren. Morgen gaat de reis naar Los Arcos. Een tippel van (ook weer) 22 km, maar nu zal ik mijn krachten moeten meten met flanken van de Monjardin en zal dus hoogtemeters moeten maken. Ik zal vanavond maar iets extra's nemen.
-
12 September 2012 - 19:36
Peter:
Je vraagt je toch af of sommige mensen zo maar zonder enige voorbereiding aan zo'n tocht beginnen. Het lijkt er wel op. Is dat naïeviteit? Zelfoverschatting? Regelrechte domheid? Of de hoop/het geloof dat St. Jacob voor genezing zorgt. Zoals die dikke dame met krukken. Verwarring met Lourdes lijkt me, maar ik ben geen specialist. In ieder geval kan de goed getrainde en voorbereide reiziger met meerdere zintuigen met volle teugen van de tocht genieten, zelfs met de smaak begreep ik. Zolang ontstekingen aan het scheenbeen, voet of voorhoofdsholte weg blijven :-). -
12 September 2012 - 19:49
Peregrinofrans:
Buenas noches Alek,
Het wordt een gewoonte om 's avond even te kijken wat er gebeurt op jouw wonderbaarlijk pad...
Je loopt nu veel rustiger dan je voorheen gedaan hebt. Je voetproblemen zijn stukken minder nu je voldoende pauze(s) neemt.
Morgenochtend ga je wederom een prachtig pad op door een prachtig landschap! Je overbrugt over een afstand van 9 km een hoogte van 150 mtr tot Villamayor de Monjardín. Daarna daal je langzaam af naar Los Arcos, onderbroken door enkele korte klimpartijen. In Villamayor de Montjardin staat de prachtige kerk van San Andrés, deze is echt de moeite waard.Bij het begin van het dorp Los Arcos, heeft een bewoner een garage ingericht met frisdrankautomaten en bankjes, buiten staan tafeltjes en stoeltjes.
Een aanrader is de kerk Santa María, deze is zeer weelderig ingericht met fresco’s van Cristóbal González.
Buen Camino, -
12 September 2012 - 20:22
Rob Luijken 7-9:
Ben momenteel de biografie aan het lezen van wijlen Steve Jobs. Toch een belangrijk man met een hoog aanzien zou je zeggen. Uiteindelijk blijkt dit geniale brein nogal "onaangepast" en lang niet zo'n mooi mens als ik altijd gedacht heb. Lange tijd liep hij op blote voeten rond in een Jesus outfit en daarbij stonk hij ook nog eens een uur in de wind. Tegenover naaste collega's was hij vaak schier onuitstaanbaar en hield hij er markante ideeen op na;
"The juice goes out of Christianity when it becomes too based on faith rather than on living like Jesus or seeing the world as Jesus saw it, I think different religions are different doors to the same house. Sometimes I think the house exists, and sometimes I don't. It's the great mystery."
Je foto van "Alto del Perdon" bij je op 1 na laatste verslag deed me denken aan het kerstverhaal met Josef en de hoogzwangere Maria op de voet gevolgd door een pakezel. Inderdaad blijkt voorgenoemde plaats in de geschiedenis een belangrijke rol te hebben gespeeld bij de Maria verering.
Ooit heb ik mijn kinderen een kerstverhaal verteld waarin ik zelf de hoofdrol speelde. Mijn moeder, Johanna Adriana Maria heeft mij op een winterse dag, misschien wel een maandje te vroeg, op de wereld gezet, het was 24 november 1960. De bevalling verliep thuis op de woonark nogal moeizaam en zo kwam het dat mijn ouders op het laatste moment een barre tocht naar het ziekenhuis moesten maken. Aldaar bleek er na mijn geboorte geen wiegje meer beschikbaar te zijn en zo belandde ik uiteindelijk in een laadje....En, zo vervolgde ik mijn kerstverhaal, in elk kind schuilt dus wel een beetje het kindje Jesus! Ieder kind is bijzonder en heeft in potentie de mogelijkheid om uit te groeien tot een wijs en voornaam mens, zelfs een Amerikaan! Wees leergierig, vlijtig en volg je hart. Sta open voor nieuwe situaties en mensen in je leven. Leer daarvan.
Als pelgrim leer je waarschijnlijk nog elke dag!? Hoe gaatie met je spaans? :-)
“No camines delante de mí, puede que no te siga. No camines detrás de mí, puede que no te guíe. Camina junto a mí y sé mi amigo (Albert Camus, 1913-1960)”. -
12 September 2012 - 20:55
Van Uit Noorwegen:
ook hier volgen wij jouw op de voet mee.
de natuur en...de temperatuur zullen best mooi zijn, maar dat toeristiche gedoe...
dat lijkt ons nu niks.had het mij heel anders voorgesteld.
maar we blijven je dapper vinden zoveel km. te lopen.
veel sterkte met de verdrre tocht. -
13 September 2012 - 15:07
Ad:
Olla, Alek.
Ja, door jouw verhalen ben ik weer gaan zoeken in de fotomap Santiago op de computer.
Estella, daar stonden we op de camping.
En daar is een straat met paaltjes. Op elk paaltje een schelp. Je kan de weg niet kwijt raken
In dat straatje ook een tafeltje, waarop een stempel en stempelkussentje. Kan je je eigen credential stempelen.
Inmiddels ligt mijn fietsrouteboek ook naast de computer. Steeds weer opzoeken hoe je gaat.
Met respect voor je vorderingen, je zorgt er voor dat ik eigenlijk opnieuw de Camino doe.
Buen Camino
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley