21-09-2012 – Hornillos del Camino

Gisteravond ontmoette ik weer eens de Brusselse jongedame die ik ergens in Frankrijk ook al was tegengekomen. Je komt als pelgrim vaak bekende gezichten tegen, zo ook nu. Haar Camino zat erop. Gewoon, omdat ze weer aan het werk moest en dit jaar geen tijd meer had om haar pelgrimage af te maken. Volgend jaar zou ze de rest gaan lopen. Ze vertelde dat ze twee dagen eerder flink was gebeten door bed-bugs ofwel bed wantsen. Inderdaad lieten haar onderbenen stelselmatige wondjes zien die deze vervelende insecten hadden veroorzaakt. Ze waren dus weer actief en dan is het hoog tijd om preventieve maatregelen te nemen. Ik ben in vier verschillende apotheken geweest om te vragen of ze ook 'Clako' verkochten. De een na de ander schudde het verbaasde Spaanse hoofd; niemand had er ooit van gehoord. Ook andere middelen tegen bed wantsen waren absoluut onbekend, ofschoon men mij wel degelijk begreep, dus daar kon het niet aan liggen. Bij de vijfde apotheek had ik meer geluk. De dame achter de toonbank bleek desgevraagd de Engelse taal niet machtig, doch verklaarde in rad Frans dat ze Française van geboorte was. Kijk, dat maakte de zaak wat eenvoudiger. Ze begreep onmiddellijk wat ik bedoelde en kende het middel 'Clako' wel degelijk. Het bleek echter een typisch Frans product te zijn. Logisch dat de Spaanse apothekers me vreemd aankeken. Ze wist gelukkig wel wat de Spaanse variant van dit middel was. Sterker nog; ze verkocht het ook. Ik heb direct een spuitbus aangeschaft.

Ondanks dat ik de afgelopen nacht op de zesde etage van het gemeentelijke pelgrimsopvanghuis lag, hield het brallend feestgedruis van jong Burgos mij wakker tot ongeveer vijf uur. En om zes uur werden wij verondersteld op te staan. Wéér een doorwaakte nacht, terwijl een pelgrim z'n slaap zo hard nodig heeft. Burgos zal vast nog heel wat moois te bieden hebben, maar ik was er klaar mee. Wegwezen uit deze stad en wegblijven uit de eerstvolgende grote stad. Dat is León dus over een poosje. Ik ga wel slapen in een van de kleinere plaatsjes; daar heb ik betere ervaringen opgedaan, maar zekerheid krijg je nergens.

Vanwege mijn zeer beperkte nachtrust viel de tocht naar Hornillos wat tegen. Er zat veel vals-plat in en ook het landschap kon mij vandaag maar matig bekoren. Desondanks was ik ruim voor twaalf uur op de plaats van bestemming en moest ik toch nog wachten tot een uur voordat ik naar binnen mocht. En nu schrijf ik dit stukje op een bed in Hornillos dat ik eerst met mijn spuitbus heb behandeld. Zekerheid voor alles.

Morgen, na een hopelijk goede nachtrust, denk ik Castrojeriz te bereiken. Een relatief eenvoudig traject en de aanloop naar de Meseta..