24-09-2012 – Carrión de los Condes
Door: Alek Wyczynski
Blijf op de hoogte en volg Alek
24 September 2012 | Spanje, Carrión de los Condes
Nee, van fietspelgrims heb ik doorgaans weinig last gehad. Natuurlijk zijn er een paar momenten geweest waarop een paar ATB-ers hinderlijk gedrag vertoonden, maar dat waren zonder uitzondering Italianen of Spanjaarden. Volgens mij kan je de fietspelgrims verdelen in twee categorieën. De eerste zijn de lange-afstandsjongens. Met veel bagage op een stoere toerfiets rijden ze hun camino. Deze groep zie je slechts af en toe, omdat hun fietsroutes slechts ten dele overeenkomen met de traditionele wandelroutes. Van deze mensen heb je als wandelaar nooit last. De andere groep zijn de ATB-jongens. Ze hebben overwegend beduidend minder (of zelfs geen) bagage bij zich en rijden over precies dezelfde weg als de wandelaars. Als het pad breed genoeg is heb je van deze mensen ook geen last, doch het pad is niet altijd breed genoeg..... Tsja, en in zulke situaties blijven het gewoon Italianen en Spanjaarden met alle irritaties van dien.
Het wandelen over de Meseta heb ik tot dusver als prettig ervaren. Ook vandaag kon ik heel goed met de eentonigheid van het landschap overweg. Het hééft ook wel iets, zo'n immense leegte. Gelukkig waaide het vandaag beduidend minder dan gisteren. Ook was het buitengewoon aangenaam om weer eens volledig vlak te lopen over een aangestampt grindpad. Juist op deze manier kan je als wandelaar heel goed je automatische piloot aanzetten en je hoofd lekker leegdenken. Ik heb ervaren dat ik dan soms in een staat van geestelijke gewichtsloosheid kom waarin er van alles in je hoofd om kan gaan en de factor tijd geen rol meer speelt. Uiteindelijk blijkt in zo'n toestand de tijd juist snel te gaan en schiet je lekker op.
De pijn in mijn rechter voet was vandaag ook beter te verdragen. Het zal ongetwijfeld te maken hebben gehad met de optimale wandelcondities. Aangezien er nogal wat pelgrims zijn die op wandelsandalen lopen en de reacties daarover ronduit positief zijn, heb ik vandaag ook een paar van die dingen gekocht. Charlotte gaf de doorslag. Ze is een blonde Duitse studente, komt uit Hannover en studeert medicijnen in Münster. Sinds Saint-Jean-Pied-de-Port ben ik haar regelmatig tegengekomen waarbij we altijd de jongste informatie onderling uitwisselden. Vandaag stopt ze in Carrión omdat de wandelkoek op is en op 1 oktober haar colleges weer aanvangen. We hebben samen wat gegeten bij onze aankomst in Carrión en ook zij was laaiend enthousiast over haar wandelsandalen die ze halverwege haar tocht heeft aangeschaft. Ze heeft me zo gek gekregen dat ik nu dus ook een paar van die dingen heb gekocht. Ze waren zeker niet duur en ach; baat het niet, dan schaadt het niet. Morgen staat er kennelijk weer een lang recht stuk op het menu. Kan ik ze mooi uittesten. Jammer dat Charlotte dan alweer naar huis is, want als ze niet lekker lopen had ze daar uiteraard snoeihard de schuld van gekregen, want zó moet je ze aanpakken, die mooie blonde Duitse studentes.
Het wandelen over de Meseta heb ik tot dusver als prettig ervaren. Ook vandaag kon ik heel goed met de eentonigheid van het landschap overweg. Het hééft ook wel iets, zo'n immense leegte. Gelukkig waaide het vandaag beduidend minder dan gisteren. Ook was het buitengewoon aangenaam om weer eens volledig vlak te lopen over een aangestampt grindpad. Juist op deze manier kan je als wandelaar heel goed je automatische piloot aanzetten en je hoofd lekker leegdenken. Ik heb ervaren dat ik dan soms in een staat van geestelijke gewichtsloosheid kom waarin er van alles in je hoofd om kan gaan en de factor tijd geen rol meer speelt. Uiteindelijk blijkt in zo'n toestand de tijd juist snel te gaan en schiet je lekker op.
De pijn in mijn rechter voet was vandaag ook beter te verdragen. Het zal ongetwijfeld te maken hebben gehad met de optimale wandelcondities. Aangezien er nogal wat pelgrims zijn die op wandelsandalen lopen en de reacties daarover ronduit positief zijn, heb ik vandaag ook een paar van die dingen gekocht. Charlotte gaf de doorslag. Ze is een blonde Duitse studente, komt uit Hannover en studeert medicijnen in Münster. Sinds Saint-Jean-Pied-de-Port ben ik haar regelmatig tegengekomen waarbij we altijd de jongste informatie onderling uitwisselden. Vandaag stopt ze in Carrión omdat de wandelkoek op is en op 1 oktober haar colleges weer aanvangen. We hebben samen wat gegeten bij onze aankomst in Carrión en ook zij was laaiend enthousiast over haar wandelsandalen die ze halverwege haar tocht heeft aangeschaft. Ze heeft me zo gek gekregen dat ik nu dus ook een paar van die dingen heb gekocht. Ze waren zeker niet duur en ach; baat het niet, dan schaadt het niet. Morgen staat er kennelijk weer een lang recht stuk op het menu. Kan ik ze mooi uittesten. Jammer dat Charlotte dan alweer naar huis is, want als ze niet lekker lopen had ze daar uiteraard snoeihard de schuld van gekregen, want zó moet je ze aanpakken, die mooie blonde Duitse studentes.
-
24 September 2012 - 18:54
Roel Van Dijk:
Hallo Alek, je schiet al lekker op. Ik las dat je Léon wilt overslaan? Zou ik niet doen. Is echt een pracht stad met een mooie kathedraal, een gezellig stadscentrum en veel bezienswaardigheden. Ik heb mezelf er zelfs een extra overnachting gegund in een luxe hotel midden in het centrum.
Ik volg je voettocht met grote belangstelling en af en toe heimwee. Vaak zie ik gewoon voor me waar je bent of waar je loopt. Ook je ervaringen zijn zo herkenbaar.
Wat betreft wandelsandalen. Ik had ook wandelsandalen bij me en de enige dag dat ik die heb gebruikt heb ik een forse blaar onder de bal van mijn voet opgelopen. Er heeft waarschijnlijk een heel klein steentje in mijn sok gezeten (bij die open schoenen schep je af en toe wat van de weg op...) en dat heb ik te laat ontdekt. Dat heeft me bijna een week moeizaam lopen opgeleverd. Vooral de etappe Fromista naar Calzadilla de la Cueza waarvan jij morgen een deel gaat lopen (namelijk 17 km kaarsrechte weg op grote kiezels van Carrios naar Calzadilla) staat me nog erg goed bij. Dat was behoorlijk pijnlijk! Ik weet nog dat ik me na 37 km lopen in een bloedhitte afvroeg waar dat dorp Calzadilla bleef. En opeens bleek ik er nog geen 200 meter van af te staan. Het ligt namelijk in een dal waardoor je pas op het allerlaatste moment ziet dat het er is. De refugio daar was een beetje new age-achtig. Lekker wierook luchtje, mooie rustgevende muziek én een ijskoud zwembad.
Maar ik verraad misschien teveel. Ik wens je toe dat je elke dag, elk uur en elke stap geniet van deze unieke ervaring, ook al zit het soms tegen en sputtert je lijf tegen.
Hartelijke groet,
Roel -
24 September 2012 - 19:04
Ad:
Olla, Alek.
Fijn te lezen dat je van mijn categorie ( fietser met grote tassen) weinig last heb gehad. De lange rechte weg naar Calzadilla de la Cueza is ongeveer 15 kilometer. Daar is een herberg, dus versnaperingen. Tussendoor niets. En ja, dat is toch ook de route van de mannen en vrouwen op fietsen met grote tassen.
En dat jij weinig wind hebt gehad is logisch. Die wind heeft bij ons huisgehouden. Hier zijn vandaag bomen op spoorlijnen gewaaid, (Wolfheze- Ede en Eindhoven - Weert) dakpannen van daken en andere ellende.
Veel plezier morgen, richting Sahagun.
Buen Camino -
24 September 2012 - 19:06
Peter:
ATBeos irritantes. Ik ken dat. Bevinden zich ook regelmatig voor m'n bumper. Bumperklevers zijn het. Gas geven veroorzaakt krassen, hetzij op je bumper of, zoals in jouw geval, op je kuiten en dijen.
Ik denk dat ik een jonge blonde Duitse studente ook wel zou indelen in de categorie 'optimale wandelcondities'. Zolang ze tenminste op hun eigen benen blijven lopen. Alleen wel raar dat je hoofd daar zo leeg van raakt.
En zo zie je maar hoe dat werkt met de Law of Attraction. Het Duitse meisje is nog niet naar huis of het volgende lange rechte stuk dient zich al weer aan. Veel plezier er mee. -
24 September 2012 - 19:19
Ton:
Vandaag voor het eerst meegelopen. Google earth, dan streetview en vervolgens klikken op de weg (en hopen dat je de goede kant uitklikt / NB geen blaren op mijn vingers). Wat een eindeloze leegte. Echt leuk om je zo te volgen. Er waren trouwens veel camion gangers vastgelegd. Je herkent ze direct op dat pad erlangs. Zag één steggelaar op de cross motor en één fietser die de weg kwijt was (of zijn portemonnaie / hij reed namelijk de andere kant uit). Greetz -
24 September 2012 - 19:45
Peregrinofrans:
Hoi Alek,
De ATB-ers, da's ook een verhaal apart. Er is ontzettend veel verdraagzaamheid op de Camino, doch als het gaat over de smalle paadjes, alleen bedoelt voor wandelaars, dan gelden er andere regels. Ik heb dat ook eens ervaren. Het was een Italiaan, die zonder bagage, op een wandelpad reed. Toen hij me van achteren benaderde begon hij te roepen. Ik kan geen Italiaans dus ik liep gewoon door. Hij botste licht tegen me aan om vervolgens de berm in te schieten die vol lag met grote keien. Gevolg, 6 kapotte spaken. Da's een dure les voor 'm geweest!
Wat de wandelsandalen betreft, het scheelt je weer in tijd, je hoeft nu geen sokken te wassen. Weer een voordeel, en het nadeel is dat je rugzak iets waarder is. Maar als je je schoenen in je rugzak hebt gestopt, heb je weer geen last van bedwantsen, die kunnen die geur niet verdagen :-D ! en da's een voordeel!
De Meseta, de graanschuur van España, wordt door veel, meestal jonge pelgrims, overgeslagen. Zij reizen dan per trein/bus naar León.
Wees blij dat je daar niet loopt in juli of augustus, er is maar amper schaduw en de temperaturen lopen daar behoorlijk op. Zeker als je dan voornamelijk naast een auto-weg loopt zoals vandaag, de P980.
Morgen wordt het leuk, je krijgt dan ruim 16 km, een lang stuk Camino waar geen dorp o.i.d. is., het is een prachtige eindeloze vlakte! Je loopt naar Calzadilla de la Cueza, denk ik.
Geniet van elke stap...
Buen Camino,
-
24 September 2012 - 20:31
Tineke En Jos Uden:
Hoi Alek.
Weer even een teken van leven van ons,wat een geweldige reisverslagen toch,wij lezen en genieten er echt van.Even nog over Burgos,jammer dat je die stad niet hebt bezocht,want is echt de moeite waard.Prachtige pleinen,en een zeer mooie kathedraal,en je kunt er overal lekker eten.
Wij zijn nu al benieuwd hoe het wandelen zal bevallen op die sandalen,Wij hebben een paar jaar geleden ook in Burgos vertoeft en vele wandelaars zien lopen op sandalen en daar hebben we met veel bewondering naar staan kijken en ons ook afgevraagd loopt dat wel goed, en dat was wel het geval,dus Alek wij horen het wel van je.
Een goede wandel weer morgen,het gaat je goed,wij lopen in gedachte met je mee.
Liefs van ons Jos en Tineke.
Het begint al lekker op te schieten.
-
24 September 2012 - 21:26
Rob En Loes:
Hoi Alek,
De tip van de wandelsandalen had ik je nog voor je vertrek al gegeven maar ja ......niet blond en jong, ha ha !!!
Je schiet al aardig op trouwens,hoe voelt dat dat je al zo`n eind op weg bent?
Geniet ze nog!
Groetjes Loes.
-
25 September 2012 - 09:35
Kaja:
ja ja ik geniet nog dagelijks van je geweldige verslagen, ik ben er stil van.
wens je veel wandelplezier, ga niet te snel i.v.m. zusje ha ha.
groetjes xx -
25 September 2012 - 18:27
Rob Luijken 7-9:
Nu het einde van je reis in zicht komt bemerk ik dat je steeds beter in staat bent om te genieten van alle indrukken en gebeurtenissen. Youp van ’t Hek stelde eens dat iets alleen leuk kan zijn als het ooit ophoudt. Als iets er altijd is dan houdt het op leuk te zijn.
Zo'n immense leegte heeft in eerste instantie iets in zich van een gemis en toch ervaar je het positief, de louterende leegte. Is dit dan de verdienste van 100 dagen wandelen?
Je zegt dat je op de automatische piloot je hoofd lekker kan leegdenken of in een staat van geestelijke gewichtsloosheid kan komen. Het klinkt bijna als Zen, de stortvloed aan prikkelingen en het gejaagde materialisme voorbij, tijd te over voor je eigenste ik, de rust gevonden in je gelouterde zelf. Toch wel mooi zo'n voettocht naar het binnenste van jezelf!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
