05-10-2012 – Triacastela
Door: Alek Wyczynski
Blijf op de hoogte en volg Alek
05 Oktober 2012 | Spanje, Tríacastela
Het Spaanse product waarmee ik de" bedbugs" te lijf ga heet: "GOIBIO xtreme antimosquitos tropical lotion". Het is vrij verkrijgbaar bij de plaatselijke farmacie voor een bedrag van ongeveer 12 euro. Gelukkig heb ik nadien geen ongewenste ontmoetingen meer gehad.
Na een bijzonder aangename avond te hebben doorgebracht met een man en drie dames van Duitse komaf, volgde een wat onrustige nacht op de slaapzaal van de gemeentelijke albergue van O Ceibrero. Op het moment dat ik de slaap wilde vatten hoorde ik een luid gekreun en gesteun dat bij mij in eerste instantie associaties opriep met handelingen als zijnde gehuwd, doch deze geluiden werden veroorzaakt door een dame die zich onwel voelde. Haar zuchtrijke zwanenzang werd vergezeld door een achtergrondkoor van fanatieke snurkers en dat gedurende de hele nacht. Uiteindelijk wordt het op de een of andere manier dan altijd toch weer ochtend. Gelukkig maar.
Na een lekker ontbijtje stapte ik rond achten de camino weer op. Er was geen wolkje aan de lucht en er stond een stevig briesje. Gelukkig niet zo koud als gisteren zodat al na 500 meter mijn jas uit kon. Alles bij elkaar was het vandaag een fantastische wandeldag: een van de mooiste trajecten van de camino in combinatie met heerlijk weer. Wat wil je nog meer? Ondanks dat de wandelgids aangaf dat het vandaag overwegend heuvelafwaarts zou gaan, bleek de camino nog regelmatig te stijgen en moest er flink geklommen worden. De prachtige vergezichten maakten alles weer goed waardoor het absoluut een topdag werd.
Omdat het vandaag weer zo lekker liep heb ik de standaard dag etappe afgemaakt en dan sta je na ruim 21 km als vanzelf in Triacastela. De naam suggereert dat hier drie kastelen zouden staan, doch dat bleek weer eens Spaanse bluf. Wat wel grote indruk op mij maakte na binnenkomst van dit dorpje was een enorme tamme kastanje. Z'n leeftijd wordt geschat op ruim 800 jaar en hij heeft een omvang van meer dan 8,5 meter. Wellicht dat ik kans zie een foto mee te sturen van deze indrukwekkende reus.
In het kleine kerkje van Triacastela kwam ik ook Ton v.d. Wijst weer tegen. Na twee weken hadden we elkaar veel te vertellen en dat hebben we gedaan onder het genot van een lunch en een biertje. Vanavond gaan we ook samen dineren. Ook andere mensen, die ik in het nabije verleden regelmatig tegen ben gekomen, begin ik nu beter te leren kennen en nu krijgen de aanvankelijk oppervlakkige gesprekken gaandeweg meer diepgang. Dit gedrag is heel kenmerkend voor de camino en wordt door veel mensen als uiterst positief ervaren.
Morgen staat Sarria op het wandelmenu. Hier wil ik twee overnachtingen maken, omdat ik anders te vroeg in Portomarín zal zijn. Zeker geen straf gezien de mogelijkheden daar.
Na een bijzonder aangename avond te hebben doorgebracht met een man en drie dames van Duitse komaf, volgde een wat onrustige nacht op de slaapzaal van de gemeentelijke albergue van O Ceibrero. Op het moment dat ik de slaap wilde vatten hoorde ik een luid gekreun en gesteun dat bij mij in eerste instantie associaties opriep met handelingen als zijnde gehuwd, doch deze geluiden werden veroorzaakt door een dame die zich onwel voelde. Haar zuchtrijke zwanenzang werd vergezeld door een achtergrondkoor van fanatieke snurkers en dat gedurende de hele nacht. Uiteindelijk wordt het op de een of andere manier dan altijd toch weer ochtend. Gelukkig maar.
Na een lekker ontbijtje stapte ik rond achten de camino weer op. Er was geen wolkje aan de lucht en er stond een stevig briesje. Gelukkig niet zo koud als gisteren zodat al na 500 meter mijn jas uit kon. Alles bij elkaar was het vandaag een fantastische wandeldag: een van de mooiste trajecten van de camino in combinatie met heerlijk weer. Wat wil je nog meer? Ondanks dat de wandelgids aangaf dat het vandaag overwegend heuvelafwaarts zou gaan, bleek de camino nog regelmatig te stijgen en moest er flink geklommen worden. De prachtige vergezichten maakten alles weer goed waardoor het absoluut een topdag werd.
Omdat het vandaag weer zo lekker liep heb ik de standaard dag etappe afgemaakt en dan sta je na ruim 21 km als vanzelf in Triacastela. De naam suggereert dat hier drie kastelen zouden staan, doch dat bleek weer eens Spaanse bluf. Wat wel grote indruk op mij maakte na binnenkomst van dit dorpje was een enorme tamme kastanje. Z'n leeftijd wordt geschat op ruim 800 jaar en hij heeft een omvang van meer dan 8,5 meter. Wellicht dat ik kans zie een foto mee te sturen van deze indrukwekkende reus.
In het kleine kerkje van Triacastela kwam ik ook Ton v.d. Wijst weer tegen. Na twee weken hadden we elkaar veel te vertellen en dat hebben we gedaan onder het genot van een lunch en een biertje. Vanavond gaan we ook samen dineren. Ook andere mensen, die ik in het nabije verleden regelmatig tegen ben gekomen, begin ik nu beter te leren kennen en nu krijgen de aanvankelijk oppervlakkige gesprekken gaandeweg meer diepgang. Dit gedrag is heel kenmerkend voor de camino en wordt door veel mensen als uiterst positief ervaren.
Morgen staat Sarria op het wandelmenu. Hier wil ik twee overnachtingen maken, omdat ik anders te vroeg in Portomarín zal zijn. Zeker geen straf gezien de mogelijkheden daar.
-
05 Oktober 2012 - 21:06
Peter:
Pfff, als ik achthonderd jaar oud was, met een diameter van achteneenhalf, reken maar dat ik dan ook tam was. Ik merk nu in de buurt van de zestig al dat over een jaar of twintig het wilde er een beetje af zal raken. Maar dan tref je het nu in deze tijd wel, met zo'n joekel, want daar zal aardig wat kastanjes af komen. Heerlijk voor puree of gewoon om te poffen en kerngezond. Ga even lekker onder die boom zitten, daar komt een energie af van die oude kolossen, goed voor de pelgrim.....goed voor iedereen trouwens. Het is ook goed te horen dat de fase van de "ditjes-en-datjes-van-Donald-Duck" moeiteloos over gaat in diepere gesprekken. Daar word je nog groter en sterker van dan je al bent.
En soms wordt een gids geschreven door iemand die de andere kant op gaat. Dat is hier waarschijnlijk Gribus geweest, die op weg was naar Edicum. -
05 Oktober 2012 - 22:49
Peregrinofrans:
Hoi Alek,
Deze beruchte kastanje staat bij As Pasantes. Bij Beek, een steenworp, of een dag lopen vanaf Ede staat de beruchte Kabouterboom, met eenzelfde omtrek van 8,5 mtr.
Je tippelt morgen op je gemak naar Sarria. Ik raad je Samos aan, het is weliswaar een kleine omweg maar je hebt voldoende tijd. Monasterio van Samos is de moeite waard!
Ik hoop dat je een mooi verblijf hebt in Sarria. Daar vertrekt zo'n 25% van de pelgrims die in Santiago de Compostela aankomen. Vandaar wordt het (erg) druk. Sarria is 113 km voor SdC, en Spaanse studenten krijgen (extra) studiepunten als ze minimaal 100 km gelopen hebben en dit kunnen aantonen met een Compostelaat. Zij dienen wel elke dag 2 sellos in hun credential te laten plaatsen. Je zal spoedig zien/ervaren dat zij daar zeer creatief daarmee omgaan...
Op de vraag van gisteren of de camino je heeft veranderd wil ik je het volgende vertellen. Zolang je nog onderweg bent zal je (waarschijnlijk) weinig merken. Zodra je binnekort weer thuis bent bij je geliefden zal je wel het e.e.a. merken. Veel wandelaars zien SdC, Fisterre of Muxia als hun eindpunt!
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat dit eindpunt het beginpunt is...
Ik wens je nog een mooi pad toe! -
06 Oktober 2012 - 06:43
Nina En Anke :
Ha,
Er staat een uitstekende herberg 2,5km voor Sarria! Een echte aanrader!!
Groetjes Nina en Anke -
06 Oktober 2012 - 09:08
Anneke:
Dat is idd een prachtige boom. Helaas kan ik die niet bewonderen, daar ik later instap op de camino. Gister weer heerlijk met Jolanda gelopen, maar oh oh oh. Ik heb een blessure!!!! Hoogstwaarschijnlijk zet ik mijn rechtervoet (onbewust) verkeerd neer omdat mijn grote teen niet lekker afrond. Dat is een typische vrouwenkwaal (jarenlang op hoge hakken lopen). Enfin, ik heb dus behoorlijk last van mijn bil, dat doortrekt naar mijn kuit. Gelukkig niet tijdens het lopen maar wel zodra ik rust, dus met name in mijn bed. Niet echt lekker dus. Jolijt, mijn dochter is gediplomeerd sportmasseuse, dus misschien kan zij mij helpen. Maar, grote broer, al moet ik het kruipen, ik kom en ik loop. Tuurlijk heb ik aan een podoloog gedacht. Zij het dat het voor mijn uitstapje naar Spanje te kort dag is. Als ik terug ben ga ik zeker een bezoek brengen aan de podoloog, want de 4-daagse is de volgende uitdaging. Liefs en tot gauw, moi XXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
